نگاهی به مناظره تلویزیونی علی كریمی و محمدرضا ساكت
انتقاد كریمی ها از فدراسیون فوتبال لازم است، تیم ملی را از حاشیه دور نگه دارید
بازی فوتبال: انتقادهای به جای علی كریمی از فدراسیون فوتبال در یك برنامه تلویزیونی، باب میل اهالی ورزش بود اما درگیری لفظی كی روش و كریمی زنگ خطر را برای آرامش تیم ملی به صدا در آورد.
به گزارش بازی فوتبال به نقل از ایسنا، مناظره علی كریمی بعنوان منتقد و محمدرضا ساكت، بعنوان نماینده فدراسیون فوتبال در یك برنامه تلویزیونی، ابعاد بسیار زیادی داشت و پای مسائل مختلف را به میان كشید.
علی كریمی در این برنامه پرسش های متعددی را درباره شفافیت مالی فدراسیون، نحوه عقد قراردادها، نبود تاییدیه برای اساسنامه فدراسیون فوتبال، متضرر شدن در قراردادها و... مطرح كرد كه از نظر اهالی فوتبال كاملا به حق بود و گاهی محمدرضا ساكت را - كه در مواقعی با صدای لرزان و پیشانی عرق كرده پاسخ می داد - بر آن داشت كه با ترفند خاص خود از پاسخ دادن به این سوالات شانه خالی كند. او مثلا برخی از اتفاقات مانند استعفای عضو خانم كمیته بازاریابی سازمان لیگ را كه همكاری نزدیكی با او دارد را انكار كرد.
در تمام این سال ها كسی مانند علی كریمی نتوانسته بود مدیران فدراسیون را این طور به چالش بكشد و كسی هم به سوالات مطرح شده از جانب رسانه ها جوابگو نبود. اجبار حضور اهالی فوتبال مانند علی كریمی و كریمی ها برای دفاع از حقوق فوتبال برابر اركان مختلف به شدت احساس می گردد.
فوتبالی ها باید قدردان علی كریمی باشند كه بر خلاف نهاد های ذی صلاح، برابر فساد فوتبال ایستاده و یك تنه قصد دریبل زدن مدیرانی را دارد كه از پاسخگو بودن شانه خالی می كنند. نكته مهم پس از برنامه تلویزیونی و سوالات پرتعداد علی كریمی این بود كه فدراسیون فوتبال به فاصله كمتر از ۱۲ ساعت پس از این برنامه حاضر نشدند پاسخگوی سوالات اهالی رسانه باشند اما مسئولانش دم از پاسخ گو بودن می زنند كه در نوع خود جالب توجه است.
هر چقدر كه انتقاد كردن از سازمانی مثل فدراسیون فوتبال - كه پر از ایراد و اشكال است - خوب و لازم است، حفظ آرامش تیم ملی فوتبال در آستانه جام جهانی ۲۰۱۸ هم لازم است. نباید این دو مقوله با یكدیگر اشتباه گرفته شوند و منافع ملی با لطمه روبه رو شوند.
در اواخر برنامه این هفته "۹۰"، پای كارلوس كی روش و طبیعتا تیم ملی وارد این مناظره شد و كی روش رو در روی منتقد اصلی فدراسیون فوتبال قرار گرفت و اظهاراتی كه نباید، عنوان شد.
شاید تا چند روز پیش علی كریمی از فدراسیون فوتبال انتقاد می كرد و كسی هم به درستی پاسخ او را نمی داد اما سوال های كریمی درباره اخراج كادر ایرانی از تیم ملی و نحوه حضور دستیاران خارجی كارلوس كی روش در تیم ملی منجر به برافروخته شدن آتش اختلاف میان كریمی و كی روش شده است كه به نظر نمی رسد این مورد به این زودی ها فروكش كند.
مشكل هم از آن جا ناشی می گردد كه همیشه فدراسیون فوتبال، خویش را پشت تیم ملی پنهان كرده و هربار كه انتقادی از عملكردش صورت گرفته به بهانه به هم خوردن نظم و آرامش تیم ملی، آن انتقاد را خاموش كرده است. هر بار كه از یك مشكل در فدراسیون فوتبال حرف زده شد، تمام اركان فدراسیون در سایه تیم ملی و كارلوس كی روش، از پاسخ دادن شانه خالی كردند و همیشه تیم ملی را سپر بلای خود كردند.
فدراسیون فوتبال، سازمان متولی فوتبال ایران است و وظایف متعددی دارد. دامنه عملكرد فدراسیون بسیار زیاد است و تیم ملی فوتبال بزرگسالان، تنها بخشی از این دامنه را تشكیل می دهد. هر چند تیم ملی به شكلی ویترین فوتبال ایران است اما فدراسیون وظایف دیگری هم به جز پرداختن به تیم ملی دارد.
اگر انتقادی از فدراسیون فوتبال مطرح می شود، مثلا در باب تیم ملی نوجوانان یا جوانان، فوتسال یا فوتبال ساحلی، تیم ملی بانوان یا امكانات سخت افزاری، الزاما روی سخن منتقدان با تیم ملی فوتبال بزرگسالان نیست و قرار هم نیست كه انتقاد از مثلا كیفیت لباس تیم ملی فوتبال جوانان یا قرارداد اسپانسر لیگ برتر، به تیم ملی بزگسالان لطمه بزند و آرامش ملی پوشان را در سال جام جهانی از بین ببرد.
هر مجموعه ای در ساحت عملكردی خودش باید پاسخگو باشد و اگر جایی ضعف دارد، با شنیدن نقدهای دلسوزانه در جهت مرتفع ساختن ضعف گام بردارد نه این كه خویش را تمام و كمال، به مجموعه دیگری (این جا تیم ملی فوتبال) بچسباند و هر نقدی از خویش را نقد به تیم ملی تفسیر كند.
از سوی دیگر، در این كه انتقاد، حق طبیعی اهالی ورزش همچون پیشكسوتان فوتبال ایران بعنوان كارشناس است، شكی وجود ندارد اما انتقادكننده هم باید بداند كه اگر نقدی بر عملكرد فدراسون فوتبال دارد، باید دامنه نقد را در همان موضع حفظ كند و اشكال را به بخش های دیگر تعمیم ندهد. ممكن است فردی از عملكرد تیم ملی هم نقد كند و نظرش قابل احترام است اما این كه تمام ضعف های فدراسیون فوتبال - كه بی شمارند - را به تیم ملی هم ربط دهیم، حداقل در مقطع فعلی كار شایسته ای نیست.
تیم ملی ایران حدودا هر روز درگیر آماده سازی بازیكنان لیگ برتری است و ساعت ها صرف آماده سازی ذهنی این بازیكنان می گردد. تیم ملی با هدف صعود از گروه دشوارش یك برنامه خاص را آماده می كند كه تاكید زیادی روی آرامش فكری دارد اما رو در رو شدن كی روش و كریمی ناخودآگاه به این آرامش لطمه خواهد زد.
در فضایی كه باشگاه ها با سپردن بازیكنان خود به تیم ملی دست به كار كم سابقه ای زده اند، گرفتن این تمركز از تیم ملی چندان منطقی نیست اما نباید این طور هم باشد كه انتقادات مطرح نشود. علی كریمی بعنوان منتقد صلاحیت دار و اعضای فدراسیون از مدیر تا مربی می توانند در فضایی به دور از جنجال به سوالات و ابهامات مختلف پاسخ بدهند.
نكته ای كه نباید فراموش شود این است كه همه افراد دخیل در این ماجرا، از علی كریمی تاریخ ساز و اسطوره ای گرفته تا مربیان، بازیكنان و كارشناسان منتقد فدراسیون، اعضای فدراسیون، دغدغه پیشرفت فوتبال را دارند و باید در تمام لحظات، این مساله را برابر دیدگان خود قرار دهند. حتی كسی مانند محمدرضا ساكت - كه نفس حضورش در سمت دبیركلی فدراسیون فوتبال، نقدهای اساسی را به دنبال داشت - باید بداند كه تك تك رفتارها و نحوه پاسخ گویی اش به انتقادها می تواند آرامش را در فضای فوتبال و همچون تیم ملی حاكم كند و از سویی می تواند، این آرامش را به كلی از بین ببرد.
جام جهانی ۲۰۱۸، نزدیك است و نقد كردن درباره عملكرد تیم ملی در ان مسابقات، می ماند برای پس از جام جهانی اما از هم اكنون و تا آن زمان و پس از آن می توان تمام اركان فدراسیون فوتبال را به بوته نقد كشید و از همه درباره ضعف های موجود، پاسخ خواست.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب