نقش رسانه ها در تقویت دیپلماسی ورزشی
به گزارش بازی فوتبال، رسانه ها به عنوان پل ارتباطی می توانند از ظرفیت رویدادهایی مانند المپیک، بازی های آسیایی و جهانی برای تقویت و توسعه دیپلماسی ورزشی بهره گیرند.
به گزارش بازی فوتبال به نقل از مهر، دیپلماسی ورزشی بعنوان یکی از ابزارهای قدرت نرم (soft power)، نقش کلیدی در برندسازی ملی و تقویت روابط بین المللی ایفا می کند. در ایران، این مفهوم نه فقط به پیشرفت غرور ملی بوسیله موفقیتهای قهرمانی کمک می نماید، بلکه ظرفیتهای جامعه شناختی مانند انسجام اجتماعی، هویت سازی فرهنگی و کاهش تنش های سیاسی را فعال می سازد. در عین حال، چالش های رسانه ای - همچون پوشش نابرابر در رسانه های غربی و محدودیت های داخلی - مانع از بهره برداری کامل از این ابزار می شود.
ظرفیت های جامعه شناختی دیپلماسی ورزشی ایران
سیدمقداد سادات جامعه شناس ورزشی در یادداشتی برای گروه ورزشی خبرگزاری نوشته است: «از منظر جامعه شناسی، ورزش فراتر از رقابت فیزیکی، بعنوان یک پدیده اجتماعی عمل می کند که هویت جمعی را تقویت و تعاملات بین فرهنگی را تسهیل می نماید. در ایران، ظرفیتهای کلیدی عبارتند از:
تقویت انسجام اجتماعی و غرور ملی:
موفقیتهای ورزشی مانند قهرمانی کشتی گیران ایرانی در مسابقات جهانی نه فقط حس تعلق به جامعه را بیشتر می کند بلکه بعنوان ابزاری برای رویارویی با چالش های داخلی مانند نابرابری های اجتماعی عمل می کند که این موفقیت ها، برمبنای مدلهای جامعه شناختی بوردیو، سرمایه فرهنگی ملی را ارتقا می بخشد و به توسعه پایدار دیپلماسی ورزشی کمک می نماید.
دیپلماسی عمومی و روابط خارجی:
ورزش بعنوان پلی برای تعامل با کشورهای همسایه عمل می کند و ظرفیتهای جامعه شناختی مانند تبادل تجربیات فرهنگی را فعال کرده و به کاهش تنش های مرزی کمک می نماید. همچنین، عضویت درسازمان های جهانی مانند بریکس، شانگهای و... فرصت هایی برای شکستن انزوای ورزشی بعد از تنش های سیاسی به وجود آورده است.
پیشبرد سیاستهای فرهنگی اجتماعی (sociocultural) در رویدادهایی مانند مسابقات آسیایی، ورزش زنان ایرانی نمادی از توانایی جنسیتی و فرهنگی می شود، که به پیشرفت تصویر ایران بعنوان کشوری پویا و فراگیر کمک می نماید.
این ظرفیت ها، بر پایه نگاههای توسعه پایدار، می توانند به مدلهای جامعه شناختی دیپلماسی ورزشی ایران منجر شوند، جایی که ورزش نه فقط برند ملی را تقویت می کند، بلکه به حل مسایل اجتماعی مانند فقر حرکتی در بین جوانان هم یاری می رساند.
نقش رسانه ها در برندسازی ملی بوسیله ورزش
رسانه های ایرانی – از خبرگزاری های رسمی گرفته تا روزنامه ها و سایت های ورزشی– نقش محوری در تصویرسازی مثبت از ایران ایفا می کنند. این نقش ها عبارتند از:
پوشش رویدادهای بزرگ برای برندسازی:
در المپیک ۲۰۲۴ پاریس، رسانه های ایرانی با محوریت مدال های طلای کشتی و تکواندو، ایران را بعنوان قدرتی ورزشی در آسیا و جهان معرفی کردند. بعنوان مثال، باز شدن حساب کمیته ملی المپیک ایران در بانکهای بین المللی (با ورود ۲۴۰ هزار دلار) بعنوان موفقیت دیپلماسی ورزشی برجسته شد، که رسانه ها آنرا نمادی از غلبه بر تحریمها دانستند.
ترویج دیپلماسی بوسیله رویدادهای آسیایی و جهانی:
در مسابقات آسیایی ۲۰۲۲ هانگژو، خبرگزاری ها با تحلیل های جامعه شناختی، نقش ورزش در تقویت روابط با چین و عربستان را برجسته کردند. سایت های خبری مانند مهرنیوز، برگزاری ۴۱ رویداد بین المللی اسکیت در ایران را بعنوان پیشرفت جایگاه دیپلماتیک توصیف کردند، که به برندسازی ایران بعنوان میزبان صلح آمیز کمک کرد.
استفاده از رسانه های اجتماعی:
بحث های اخیر در X (توییتر) نشان دهنده نقش پلت فرم های دیجیتال در دیپلماسی است؛ بطور مثال، پست های سفارت ایران در کابل درباره ی بازیهای فوتبال با افغانستان، به ترویج تصویر مثبت از روابط برادرانه کمک کرد. این پوشش ها، برمبنای پژوهش های کیفی، قدرت رسانه را در پیشبرد دیپلماسی ورزشی ایران تقویت می کنند و به ایجاد روایت (narrative) مثبت از کشور در سطح جهانی یاری می رسانند.
چالش های رسانه ای در دیپلماسی ورزشی
علی رغم ظرفیت ها، چالش های رسانه ای مانع از بهره برداری کامل می شود:
- پوشش منفی در رسانه های غربی:
در المپیک توکیو ۲۰۲۰، رسانه های انگلیسی زبان غربی ایران را عمدتا از نظر مسایل جنسیتی (مانند حجاب ورزشکاران) پوشش دادند که این امر به چالش های جامعه شناختی مانندکلیشه سازی (stereotyping) فرهنگی دامن زد و برندسازی مثبت را تضعیف می کند.
- محدودیت های داخلی:
رسانه های ایرانی گاهی به علت ایدئولوژیک بودن، از پوشش انتقادی اجتناب می ورزند؛ بعنوان مثال، در مسابقات جهانی، تمرکز بیش از اندازه بر قهرمانی ها بدون تحلیل چالش های ساختاری (مانند تحریم تجهیزات) دیده می شود. همینطور ورود بیش از اندازه به زندگی خصوصی ورزشکاران، مانند موارد فوتبال، به حریم خصوصی صدمه می زند.
- تاثیر تحریمها و تنش های سیاسی:
پس از تنش های اخیر با اسرائیل، رسانه های بین المللی پوشش ایران را منفی کرده اند که دیپلماسی ورزشی را مختل می کند. در X بحث هایی درباره ی «انزوای فوتبالی ایران» بعد از جنگ ۱۲ روزه برجسته است، جایی که رسانه ها نقش کمتری در رویارویی با این روایت (narrative)داشته اند. این چالش ها، نیازمند استراتژی های رسانه ای نوین مانند دیپلماسی دیجیتال برای رویارویی با اطلاعات نادرست (misinformation) است.
دیپلماسی ورزشی ایران، با ظرفیتهای جامعه شناختی عمیق، پتانسیل بالایی برای برندسازی ملی در رویدادهایی مانند المپیک و مسابقات آسیایی و جهانی دارد. رسانه ها، بعنوان پل ارتباطی، می توانند این ظرفیت را تقویت نمایند.
منبع: pesfifa.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب