آخر عصر برانکو
به گزارش بازی فوتبال یحیی گل محمدی حالا مسئول اول و آخر نتایجی است که پرسپولیس می گیرد و این تیم تمام و کمال محصول یحیی است. گل محمدی می تواند از هم اکنون به بعد به درخشیدن در پرسپولیس ادامه دهد و عصر خودش را طولانی و طلایی کند یا می تواند با کسب نتایج سینوسی با این برچسب که هر چه داشته، محصول ساختار برانکو بوده، گذران دوران کند.
به گزارش بازی فوتبال به نقل از ایسنا، روزنامه شرق نوشت: «پرسپولیس، مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر و بهترین تیم ایران در نیم دهه اخیر، خیلی سریع به ماجراجویی اش در رقابت های جام حذفی این دوره تمام کرد. شاگردان یحیی گل محمدی که در مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی به مصاف آلومینیوم اراک رفته بودند، در تهران در بین بهت هواداران خودی، کامبک خورده و بازی دو بر یک برده را با شکست سه بر دو عوض کردند تا باردیگر، در عرصه جام حذفی موفقیتی نصیب شان نشود. این شکست در شرایطی در کارنامه پرسپولیس و سرمربی اش به ثبت رسید که آنها اختیار عمل برای قهرمانی در لیگ برتر این دوره را هم ندارند و در فاصله شش هفته مانده به پایان این فصل، با اختلاف شش امتیاز، پشت سر تیم استقلال صدرنشین جا خوش کرده اند. پرسپولیس اگر همه بازی های باقی مانده اش در لیگ برتر را هم ببرد، باز باید نگاهش به نتایج استقلال در ادامه رقابت ها باشد. این وضعیت با شرایط سرخ ها در پنج فصل اخیر بیگانه است، چون آنها غالبا در لیگ برتر پیشتاز بوده و دیگران باید منتظر از دست دادن امتیاز این تیم باقی می ماندند.
نتایج پرسپولیس در این فصل، سبک بازی تیم یحیی و سردرگمی در پاره ای از مسابقات این دوره برای اتخاذ تاکتیک مناسب، این پرسش را بیشتر از هر زمان دیگری مطرح کرده که آیا اندیشه های یحیی گل محمدی برای ادامه همکاری با این تیم جوابگو است یا خیر؟ این پرسش به شکل عجیب تری روی سکوهای ورزشگاه آزادی پس از شکست برابر آلومینیوم مطرح شده و عده ای از موافقان و مخالفان حضور یحیی در پرسپولیس با یکدیگر مشاجره کلامی جدی و فیزیکی خفیفی داشته اند. حالا بیشتر از هر زمان دیگری، تردید درباره توانایی یحیی گل محمدی برای هدایت پرسپولیس وجود دارد. این تردید اثرش را در همین فصل به شکل سینوسی نشان داده؛ گهگاه موافقان ضمن اشاره به نتایج پرسپولیس، یحیی را مرد ایده آل این تیم توصیف کرده و گاهی - بخصوص در زمان های شکست و تساوی برابر تیمی مانند هوادار - عرصه برای مخالفانش هموار شده تا به او بتازند.
پایان عصر برانکو با امضای یحیی
در این میان بدون در نظر گرفتن عملکردی که یحیی در پرسپولیس داشته، بحثی کهنه سر باز کرده و این ایده را بین هواداران پرسپولیس پرورانده که یحیی تاکنون «نان تیمی که برانکو ساخته بود» را خورده است. فضای موجود به قدری پیچیده است که نمی گردد به صورت کامل و صد درصدی این فرضیه را پذیرفت یا رد کرد ولی مواردی وجود دارد که میتوان به روشن ترشدن این بحث کمک کرد؛ هر چند در امر مربیگری، بخصوص مربیگری در تیم های بزرگ، هیچ امر مطلقی وجود ندارد و جزئیات تاثیر زیادی دارند. با این حال، بنایی که برانکو در پرسپولیس گذاشت و ساختار این تیم از لحاظ باشگاه داری و حرفه ای را دستخوش تغییر و تحول کرد، انکارناپذیر است. او با عبور از «ستاره ها» رو به ساختن «تیم» آورد و روحیه «همه برای یکی» را به معنای واقعی در تیم اجرا کرد.
در تیمی که برانکو ساخته بود، مهره ها وقتی ستاره بودند که در خدمت تیم باشند. حس همدلی، چه در زمین و چه روی نیمکت، تنفر از باخت، کوشش برای موفقیت و اهمیت دادن به ارزش پیراهن باشگاهی مانند پرسپولیس، از مهم ترین فاکتورهایی است که برانکو به خوبی در عرض چهار سال و نیم حضورش در پرسپولیس، آنها را سروسامان داد. برانکو به ساختار اهمیت زیادی می داد و نتیجتا همه خطوط زمین در عصر این مرد کروات، بی نقص بودند. بدون در نظر گرفتن چهره ای که در ترکیب حضور دارد، خطوط دروازه، دفاعی، میانی و هجومی پرسپولیس حرف های زیادی برای گفتن داشت. او حتی با خروج ستاره های برجسته که با حضور در همین تیم چهره شده بودند، با پرسپولیس موفق شد و جام آورد. برانکو به جای «بهانه»، «تندی»، «حمله به داور» و «حمایت از بهانه نویسی» تلاش در رفع نقصها تیم داشت. حاصلش روشن است؛ او آمارهای درخشانی در پرسپولیس به جا گذاشت و به گواه نتایجی که به دست آورد، یکی از بهترین پرسپولیس های تاریخ را ساخت. وی در لیگ برتر ۱۲۶ بار روی نیمکت پرسپولیس نشست و در این زمان ۷۳ برد، ۳۷ تساوی و ۱۶ شکست ثبت نمود. گرفتن ۲۵۶ امتیاز، زدن ۱۸۷ گل، خوردن ۸۴ گل و کسب امتیاز ۲.۰۳ به صورت میانگین در هر بازی، اندیشه های این مرد کروات را به خوبی ترسیم می کند. در جام حذفی هم کارنامه برانکو قابل دفاع است. او هشت برد، سه تساوی و تنها یک باخت در طول دوران حضورش در پرسپولیس ثبت نمود.
اما مهم ترین کار برانکو ساختن یک پرسپولیس قدرتمند در آسیا بود؛ درست در روزهایی که کسی باور نمی کرد تیمی از ساختار بیمار ایران بتواند در آسیا هنرنمایی کند، برانکو ۳۶ بار با پرسپولیس در آسیا بازی کرد و ۱۵ برد، ۱۰ تساوی و ۱۱ باخت ثبت نمود. در همین عرصه، ثبت ۱۴ کلین شیت، یکی دیگر از عامل های برجسته تیم پرسپولیس برانکو بود.
ماحصل همه این نتایج، ثبت سه قهرمانی در لیگ برتر، یک جام حذفی و فتح سه سوپرجام ایران بود. او پرسپولیس را به فینال لیگ قهرمانان آسیا هم برد تا نشان دهد تیمی که ساخته فقط محدود به لیگ ایران نیست.
بعد از جدایی برانکو، کار به کالدرون و سپس به یحیی گل محمدی سپرده شد. عمر کالدرون در پرسپولیس کوتاه بود ولی یحیی گل محمدی دوام بیشتری آورده و همچنان روی نیمکت این تیم مانده است. قرارداد او تمدید شده و اگر اتفاق خاصی رخ ندهد، دست کم یک فصل دیگر هم سرمربی این تیم خواهد ماند. یحیی دو بار پرسپولیس را قهرمان لیگ کرده و به فینال لیگ قهرمانان آسیا هم رفته ولی برچسبی که به او زده می شود، این است که از میراث برانکو در تیم بهره برده و حالا تیم او رفته رفته رنگ واقعی اش را نشان داده است. این روزها که پرسپولیس دیگر نشانی از قدرت همیشگیِ ایران بودن ندارد، رفته رفته بحثی از تیم برانکو نمی گردد. در واقع بسیاری اعتقاد دارند یحیی تیمی را که برانکو ساخته بود، به دست گرفت، نتایجش را از همان ساختار گرفت و حالا با آخر عصر ساختار برانکویی، امضای یحیی، بیشتر از هر زمان دیگری بر پیشانی این تیم جا خوش کرده است.
یحیی ماند و کلی علامت سؤال
بدون قضاوت درباره اینکه یحیی تا پیش از این نان ساختار برانکو را خورده یا خیر، اصلی که این روزها به چشم می خورد، این است که رد پایی از برانکو در این تیم پرسپولیس دیده نمی گردد. هم ساختار باشگاه به ماقبل از برانکو برگشته و بهانه و هجمه ها بیشتر شده و هم تفکرات یحیی در زمین فوتبال چندان جوابگو نیست. شاید یحیی اسیر اتفاقات ناخواسته هم در این فصل شده باشد ولی مشخصا این تیم، انگیزه و جنگندگی همیشگی را ندارد. شرایط بگونه ای است که تیم تازه صعودکرده ای به اسم هوادار، رفت وبرگشت در لیگ برتر از پرسپولیس امتیاز می گیرد و تیمی مانند آلومینیوم اراک که پیش از این در تهران کاری برابر پرسپولیس از پیش نبرده بود، این تیم را در جام حذفی و مقابل دیدگان هوادارانش شکست می دهد. یحیی و دستیارش می توانند باردیگر به بهانه های مختلف برگشته و ناکامی را به عوامل مختلف ربط دهند ولی زمان زیادی برای اصلاح امور نخواهند داشت. خریدهای بحث برانگیز، گل های خورده فراوان، ضعف دروازه بان ها، ضعف مدافعان، کم رمق شدن توان هافبک ها و فراموشی مهاجمان در امر گلزنی سبب شده مشکلات تیم یحیی بیشتر از هر زمان دیگری به چشم بیاید. او حالا مسئول اول و آخر نتایجی است که پرسپولیس می گیرد و این تیم تمام و کمال محصول یحیی است. گل محمدی می تواند از هم اکنون به بعد به درخشیدن در پرسپولیس ادامه دهد و عصر خودش را طولانی و طلایی کند یا می تواند با کسب نتایج سینوسی با این برچسب که هر چه داشته، محصول ساختار برانکو بوده، گذران دوران کند.»
منبع: pesfifa.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب