ال پلاستیكو!
بازی فوتبال: «همه این هیاهو، جنجال، خون و خونریزی و فحاشی و سنگ پرانی برای یك مسابقه ۹۰ دقیقه ای میان دو تیم پرافتخار فوتبال ایران بود كه در نهایت تنها یك شوت در قالب دروازه داشتند! آماری كه نشان داده است باید از اساس به كیفیت این فوتبال شك كرد و با صراحت پرسید ارزش این همه حاشیه تلخ را دارد؟»
به گزارش بازی فوتبال به نقل از ایسنا، احسان محمدی در عصر ایران نوشت: «یك نفر فوتی و بیشتر از ۲۵۰ نفر زخمی شدند.» این می تواند تلفات ناشی از یك زلزله شش ریشتری در ژاپن باشد اما سرهای شكسته، صندلی های شكسته و قلوه سنگ های خون آلود تنها خروجی دیدار پرهیاهوی پرسپولیس - سپاهان در لیگ برتر فوتبال ایران شدند.
بهمن ماه سال قبل در یادداشتی با عنوان «این لیگ كُشته می دهد» با ذكر نشانه هایی نوشتم كه پیش بینی خوشایندی نیست اما این سبك و سیاق داغ كردن تنور لیگ حتما موجب مرگ می شود.
همه این هیاهو، جنجال، خون و خونریزی و فحاشی و سنگ پرانی برای یك مسابقه ۹۰ دقیقه ای میان دو تیم پرافتخار فوتبال ایران بود كه در نهایت تنها یك شوت در قالب دروازه داشتند! آماری كه نشان داده است باید از اساس به كیفیت این فوتبال شك كرد و با صراحت پرسید ارزش این همه حاشیه تلخ را دارد؟
این مسابقه را به تقلید از لالیگای اسپانیا، الكلاسیكوی فوتبال ایران نام گذاشته اند اما كیفیت آن - دست كم در خلق موقعیت گل - بیشتر به ال پلاستیكو شبیه بود!
كار از پرتاب سنگ و بطری گذشت و سربازان نیروی انتظامی را از روی سكوها به پیست دور زمین پرتاب كردند! حالا فضای مجازی به عرصه جدال تازه ای تبدیل گشته است. طرفین با انتشار تصاویر خون آلود تلاش دارند اثبات كنند دیگری این كار را كرده وگرنه ما عصاره فضل و فرهنگیم و امكان ندارد حتی فحاشی كنیم!
یكی از بازیكنان سپاهان هم سفارش كرده كه قرمزها به اصفهان نروند كه خون به پا می شود! این حرف در شرایطی گفته می شود كه دو تیم در مرحله نیمه نهایی جام حذفی باید با هم دیدار كنند. مسابقه ای كه تساوی ندارد و در نهایت یك تیم باید برنده شود. از تبریز هم كسانی می گویند كه آماده پذیرایی داغ (!) از هواداران پرسپولیس هستند و...
قصد نصیحت ندارم كه گوش همه مان پُر است. عبرت هم نمی گیریم. سرباز احمدی یادمان هست كه با ترقه چشمش را كور كردیم؟ كسی از حال و روز خانواده آن جوان خبر دارد كه ترك موتور نشسته بود و در تونل هوادار تیم رقیب، پرچمش را كشید و نقش بر زمین شد و جان باخت؟ چشم هوادار استقلال كه در فینال جام حذفی كور شد، به روشنایی باز می شود؟
ما از تاریخ هیچ عبرتی نمی گیریم؛ كه اگر می گرفتیم برای یك مسابقه میان مایه فوتبال این طور به قصد كُشت به جان هم نمی افتادیم و ۲۵۰ زخمی نمی دادیم.
بر خلاف فضاسازی پر سر و صدای هواداران فوتبال این یك جنگ میان «تهران» و «اصفهان» نیست كه اگر بود باید نمودهای دیگر آنرا دید اما مردم دو استان با هم مراوده دارند و در سفرها و فرصت های مختف دوشادوش هم هستند. همه هواداران پرسپولیس و سپاهان هم این رفتارهای پرخاشگرانه را ندارند و خیلی از آنها اتفاقاً از این وضعیت دل چركین هستند اما این تعداد اندك مثل پول خُرد هیاهو می كنند و به چشم می آیند. با این همه نمی توان با توجیه اندك بودن شمار آنها، این درجه از خشم متراكم شده و هر روز در حال گسترش را نادیده گرفت.
«باید كار فرهنگی كرد»، «باید زیر ساخت ها را تقویت كرد»، «باید بسته های فرهنگی میان هواداران توزیع كرد»، «باید…»، این مجموعه «بایدها» كه هیچ گاه عملی نمی گردد را كنار بگذارید و سیستم بلیت فروشی را اصلاح كنید.
در كشوری مانند انگلیس كه خشونت ها بارها از زمین فوتبال به خیابان كشیده شد و فوتبال كَُشته داد، در كنار آن بایدهای فرهنگی، سیستم بلیت فروشی را سامان دادند، صندلی هر هوادار مشخص شد، دوربین های مداربسته با دقت هواداران را رصد كرد و … تا هر كس تاوان پرخاشگری اش را با زندان، جریمه یا منع از حضور در ورزشگاه بدهد.
هزینه دارد؟ هزینه اش از جان آدم ها و آبروی كشور بالاتر است؟ برای ده ها و صدها كنگره و سمینار و نشست بی فایده كه سر سوزنی در زندگی مردم تغییری ایجاد نمی كند بودجه دارید، برای جان مردم ندارید؟ به ما نشان بدهید كه «جان» ما هم برایتان اهمیت دارد و تنها پلكانی برای رسیدن شما به «نان» نیستیم.»
منبع: بازی فوتبال
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب