استقلال از بهانه هایش قوی تر بود
کادر فنی استقلال دنبال بهانه جویی نبود. آنها به ندرت در این مورد اظهار نظر کردند و به کارشان چسبیدند. نتیجه اش هم شد اینکه در فاصله سه هفته مانده به انتها لیگ، تازه تعداد گل های خورده آنها دورقمی شده است.
به گزارش بازی فوتبال به نقل از ایسنا، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «با نتایجی که در هفته بیست وهفتم مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران رقم خورد، قهرمانی استقلال تهران در این دوره از بازی ها تثبیت شد. کمتر کسی می توانست تصور کند استقلال جوان شده فرهاد مجیدی طلسم قهرمانی ۹ساله را سه هفته مانده به انتها فصل بشکند اما این تیم سزاوارش بود و به حقش هم رسید. استقلال شنبه شب یکی از سخت ترین بازی های فصلش را در اهواز با نتیجه دو بر یک از فولاد برد تا شکست پرسپولیس برابر سپاهان با نتیجه مشابه کار را تمام کند. حالا در فاصله سه هفته به انتها فصل، فاصله به ۹ امتیاز بالا رفته و اگر آبی ها هر سه بازی باقی مانده را هم ببازند، باز بالاتر از پرسپولیس قرار می گیرند، چونکه در بازی رودررو به لطف گل زده در خانه حریف نتیجه بهتری گرفته اند.
شعار ندادند، عمل کردند
امسال هر قدر مربیان پرسپولیس جملات قصار به کار بردند و مشغول شعرگفتن در نشست های خبری و مصاحبه ها بودند، مربیان استقلال کار کردند. فقط کار و کار و کار. این فرمول ابدی موفقیت است و حتی اگر در کوتاه مدت جواب ندهد، بالاخره به ثمر خواهد نشست. مرور کنید و ببینید امسال چه اتفاقاتی برای استقلال رخ داد؛ آنها ابتدای فصل ستاره هایی مثل مهدی قائدی، شیخ دیاباته، فرشید اسماعیلی، مسعود ریگی و... را از دست دادند. در طول فصل هم که سیاوش یزدانی و محمدحسین مرادمند سرباز شدند. با این وجود کادر فنی استقلال دنبال بهانه جویی نبود. آنها به ندرت در این مورد اظهار نظر کردند و به کارشان چسبیدند. نتیجه اش هم شد اینکه در فاصله سه هفته مانده به انتها لیگ، تازه تعداد گل های خورده آنها دورقمی شده است. دشوار است که شما بهترین مدافعانت را از دست بدهی، اما همچنان ساختار دفاعی را مستحکم و سر پا نگه داری. مجیدی و شرکا اما این کار را کردند، چون آنها به «فوتبال» چسبیده بودند و دنبال لایک گرفتن با جملات قشنگ و انگیزشی نبودند.
خریدهای کارآمد
یک تفاوت مهم بین پرسپولیس و استقلال امسال، نحوه خریدکردن بود. هر چقدر یحیی گل محمدی در این مورد آسان گیر بود و خریدهای عجیب و ناکارآمد انجام داد، فرهاد مجیدی مهره هایی را گرفت که به کار تیمش بیایند. در استقلال همه «کارگر» بودند. این تیم رضا اسدی نداشت که با کلی هیاهو بیاید و کاری از پیش نبرد. آنجا مهدی مهدی پور و زبیر نیک نفس، بی ادعا و سربه زیر برای تیم زحمت می کشیدند. در این تیم جعفر سلمانی، یک سرباز بی سروصدا و مثمرثمر بود که در بسیاری از مسابقات به کار تیم آمد، درست مثل آرمان رمضانی که بدون حاشیه مشغول سختکوشی و کمک به تیم بود. در بقیه نقاط زمین هم همین فرمول را می بینید. نگاه کنید که صالح حردانی از زمان حضور در استقلال چقدر به این تیم کمک کرد، درست مثل علیرضا رضایی که واقعا یک گلر دوم به دردبخور بود. حالا خودتان مقایسه کنید با خریدهای پرسپولیس. اگر فرهاد مجیدی علیرضا رضایی را خرید، گلر منتخب یحیی در لیگ برتر احمد گوهری بود که پس از چند بازی نیمکت نشین شد و لک پرحاشیه به ترکیب اصلی برگشت. خب اگر خوب بود چرا بازی اش نمی دهید و اگر بد بود، چرا خریدید؟ پرسپولیس یحیی پر از بازیکنان این شکلی است؛ از فرشاد فرجی که یک بازی در فهرست ۱۸ نفره نیست و در مسابقه بعدی فیکس می شود تا دو مدافع تاجیکستانی که رسما گردشگر شدند. فرهاد مجیدی اما با چشم باز خرید کرد و پاداش آنرا هم گرفت.
آینده امیدبخش
اشتباه است اگر فکر نماییم پروژه استقلال «جوان شده» با قهرمانی در لیگ بیست ویکم به انتها رسید. آنها تازه راه موفقیت را آموخته اند و در باب کارکردن بجای غرزدن، شرایط چند سال قبل پرسپولیس را بازیافته اند. بعلاوه فرهاد مجیدی توانسته میانگین سنی استقلال را پایین بیاورد و از این نظر درست در نقطه مقابل پرسپولیس قرار دارد؛ تیمی مستهلک که سه سال است هیچ جوانی را به فوتبال ایران معرفی نکرده. اگر فرض نماییم سرخابی ها همچنان رقبای اصلی هم هستند، استقلال از این منظر دست بالا را در اختیار دارد. آبی ها فلسفه موفقیت را پیدا کرده اند اما پرسپولیس در جاده خاکی جلو می رود. بدین سبب عجیب نیست که استقلالی ها نسبت به آینده هم خوش بین هستند.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب